Arama sonuçlarınız

Westbrooklu was lakersi devirdi bugun

Bol sanss

“Sadece gerçekten büyükbabamın bunlara şahit olmasını isterdim. Premier Lig'den bahsetmiyorum. Manchester United değil. Şampiyonlar Ligi değil. Dünya Kupaları değil. Demek istediğim bu değil. Keşke büyükbabam şu an sahip olduğumuz hayatı görebilseydi. “ “Keşke onunla bir kez daha telefonla...

“Ama harika. Bu insanlar mısır gevreğimize su döktüğümüzde yanımda değildi. Hiçbir şeyim yokken yanımda olmayanlar, beni gerçekten anlayamazlar. Çocukken 10 yıl Şampiyonlar Ligi izleyemedim. Okulda bütün çocuklar final hakkında konuşurken ve ne olduğu hakkında fikrim olmazdı. “ “Neden...

“Anderlecht için oynamayı hayal ettim. Vincent Kompany olmayı hayal ettim. Fransızca olarak bir cümleye başlayıp Felemenkçe bitireceğim ve geldiğim yere bağlı kalarak biraz İspanyolca, Portekizce veya Lingala konuşacağım diye hayal ettim. Ben Belçikalıyım.” “Kendi ülkemdeki bazı insanların...

“Anneme 16'da başaracağımı söylemiştim 11 gün geciktim. 24 Mayıs 2009. Playoff finali. Anderlecht’le Standard Liege'e karşı. Anderlecht ile profesyonel sözleşmemi 13 Mayıs doğum günümde imzaladım. İlk paramla hemen yeni bir FIFA oyunu ve bir kabloluu tv paketi satın almıştım. “ “İşler iyi...

“Bir gün dedemi aradım. Hayatımdaki en önemli insanlardan biriydi. Annem ve babamın geldiği Kongo ile olan bağlantımdı. Ona telefonda "Evet, 76 gol attım ve ligi kazandık. Büyük takımlar beni fark ediyor." Ve genellikle, her zaman futbolumu duymak isterdi. Ama bu sefer garipti “O konuşmadan...

“Nereliyim diye düşündüm. Antwerp'te doğdum. Belçikalıyım. Babam orada değildi, çünkü deplasman maçlarıma gelecek arabası yoktu. Yapayalnızdım ve kendimi savunmam gerekiyordu. Gittim ve kimliğimi aldım. Belçika tarihinin en iyi futbolcusu olmak istedim. Amacım buydu.” “İyi değil. Harika...

“Her vuruşumda topun kapağını koparmaya çalışırdım. Tam güç. R1'e basmadım çünkü FIFA'ya sahip değildim. Playstation'ım yoktu. Büyümeye başladığımda, bazı öğretmenler ve ebeveynler beni strese sokmuştu.” Yetişkinlerden biri "Hey, kaç yaşındasın?" Dediğini ilk duyduğum anı asla unutmayacağım...

“Kendime verdiğim sözü bir süre içimde tuttum. Bazı günler okuldan eve gelir ve annemi ağlarken bulurdum. Sonunda ona bir gün dedim ki, "Anne, bu değişecek. Göreceksin. Anderlecht için futbol oynayacağım ve bu yakında olacak. İyi olacağız. Artık endişelenmenize gerek yok." “Babama "Ne...

“Annem ocakta çaydanlıkta su ısıtırdı duşta başımın üstüne ılık suyu bir fincanla sıçratırdım. Hatta annemin sokağın aşağısındaki fırından ödünç ekmek aldığı zamanlar oldu. Mücadele ettiğimizi biliyordum. Ama suyla sütü karıştırdığında, bittiğini anladım. Bu bizim hayatımızdı.” “Ama yemin...

“Sonra öğle yemeğimi bana getirdi ve her şey yolundaymış gibi gülümsüyordu. Süte su karıştırıyordu. Bütün hafta yetecek kadar paramız yoktu. Beş parasızdık. Sadece fakir değildik. Babam profesyonel bir futbolcuydu ama kariyerinin sonundaydı ve paranın tamamı gitmişti”. “İlk giden şey de...

“Çocukken aklından bile geçirmiyorsun. Ama sanırım buna gücümüz yetti. Sonra bir gün eve geldim ve mutfağa gittim. Annemi her zamanki gibi bir kutu sütle birlikte bir şeyler karıştırırken gördüm. Her şeyi sallıyordu, Neler olduğunu anlamadım.”

Romelu Lukaku: “Beş parasız olduğumuzu anladığım anı tam olarak hatırlıyorum. Annemin yüzündeki ifadeyi hala unutamıyorum. Altı yaşındaydım ve okul molası sırasında öğle yemeği için eve geldim. Annemin menüsünde her gün aynı şey vardı: “Ekmek ve süt.”